تمدنهای باستانی، یخ را برای غذاهای خنک برای چندین هزار سال مورد استفاده قرار داده اند، مخلوط منجمدی از شیر و برنج در حدود 200 سال قبل از میلاد در چین مورد استفاده قرار می گرفت.
امپراطور روم، نرون (68-37)، دستور داد که یخ را از کوهها جمع آوری کرده و آن را با میوه مخلوط کنند. این یکی از اولین نمونه های غذاهای منجمد است.
در سال 62 میلادی، امپراطور رم نرون، بردگانی را به کوههای آپنن فرستاد تا برای طعم دهی عسل و مغزهای خوراکی برف جمع آوری کنند. 
Maguelonne Toussaint -Samat در تاریخچه غذاهای خود تصدیق می کند که بایستی افتخار اختراع دستگاهی برای تولید شربت و بستنی را به چینی ها داد. آنها مخلوطی از بستنی و شوره (نیترات پتاسیم) را بر روی قسمتهای خارجی ظروف حاوی شیره می ریختند و چون به همان ترتیب که نمک نقطه جوش آب را بالا می برد، نقطه انجماد یخ را به زیر صفر کاهش می دهد.
Toussaint مستندات تاریخی در این خصوص ارائه نمی کند. اسناد ناموثقی در دسترس هستند که ادعا می کنند در زمان امپراطور چین به نام Yingzong، در سال (960-1279) "song dynasty"، شعری سروده شد که در آن لغتی وجود داشت که معنی آن نوعی ماده غذایی شبیه شیرینی بود که در سرزمینهای غرب وجود داشت که هیچ ارتباطی با بستنی نداشت. همچنین ادعا شده که در سلسله یوان، کوبلای خان از بستنی لذت می برده و آن را به عنوان راز حفظ کرده است تا اینکه مارکوپولو از چین دیدن کرده و فن بستنی سازی را به ایتالیا برده است.
تمدنهای باستانی، یخ را برای غذاهای خنک برای چندین هزار سال مورد استفاده قرار داده اند، مخلوط منجمدی از شیر و برنج در حدود 200 سال قبل از میلاد در چین مورد استفاده قرار می گرفت.
امپراطور روم، نرون (68-37)، دستور داد که یخ را از کوهها جمع آوری کرده و آن را با میوه مخلوط کنند. این یکی از اولین نمونه های غذاهای منجمد است.
در سال 62 میلادی، امپراطور رم نرون، بردگانی را به کوههای آپنن فرستاد تا برای طعم دهی عسل و مغزهای خوراکی برف جمع آوری کنند. 
Maguelonne Toussaint -Samat در تاریخچه غذاهای خود تصدیق می کند که بایستی افتخار اختراع دستگاهی برای تولید شربت و بستنی را به چینی ها داد. آنها مخلوطی از بستنی و شوره (نیترات پتاسیم) را بر روی قسمتهای خارجی ظروف حاوی شیره می ریختند و چون به همان ترتیب که نمک نقطه جوش آب را بالا می برد، نقطه انجماد یخ را به زیر صفر کاهش می دهد.
Toussaint مستندات تاریخی در این خصوص ارائه نمی کند. اسناد ناموثقی در دسترس هستند که ادعا می کنند در زمان امپراطور چین به نام Yingzong، در سال (960-1279) "song dynasty"، شعری سروده شد که در آن لغتی وجود داشت که معنی آن نوعی ماده غذایی شبیه شیرینی بود که در سرزمینهای غرب وجود داشت که هیچ ارتباطی با بستنی نداشت. همچنین ادعا شده که در سلسله یوان، کوبلای خان از بستنی لذت می برده و آن را به عنوان راز حفظ کرده است تا اینکه مارکوپولو از چین دیدن کرده و فن بستنی سازی را به ایتالیا برده است.

در امپراطوری ایران، مردم، آب انگور غلیظ شده را در کاسه ای بر روی برف گذاشته و به عنوان دارو می خوردند. این خوردنی مخصوصا در هنگامی که هوا گرم بود مورد استفاده قرار می گرفت. یخ یا در محفظه های زیرزمینی موسوم به یخچال نگهداری می شد یا از برفهای تازه ای که در تابستان همچنان در ارتفاعات کوههای شهر پایتخت هگمتانه، اکباتان یا همدان امروزی باقی مانده بود به دست می آمد.
در 400 سال قبل از میلاد، ایرانیها فراتر رفته و غذای منجمد مخصوصی اختراع کردند که از گلاب و رشته فرنگی تشکیل شده بود که در طول تابستان برای خانواده سلطنتی سرو می شد. یخ با زعفران، میوه ها و سایر طعم دهنده های دیگر مخلوط می شد.
تمدنهای باستانی، یخ را برای غذاهای خنک برای چندین هزار سال مورد استفاده قرار داده اند، مخلوط منجمدی از شیر و برنج در حدود 200 سال قبل از میلاد در چین مورد استفاده قرار می گرفت.
امپراطور روم، نرون (68-37)، دستور داد که یخ را از کوهها جمع آوری کرده و آن را با میوه مخلوط کنند. این یکی از اولین نمونه های غذاهای منجمد است.
در سال 62 میلادی، امپراطور رم نرون، بردگانی را به کوههای آپنن فرستاد تا برای طعم دهی عسل و مغزهای خوراکی برف جمع آوری کنند. 
Maguelonne Toussaint -Samat در تاریخچه غذاهای خود تصدیق می کند که بایستی افتخار اختراع دستگاهی برای تولید شربت و بستنی را به چینی ها داد. آنها مخلوطی از بستنی و شوره (نیترات پتاسیم) را بر روی قسمتهای خارجی ظروف حاوی شیره می ریختند و چون به همان ترتیب که نمک نقطه جوش آب را بالا می برد، نقطه انجماد یخ را به زیر صفر کاهش می دهد.
Toussaint مستندات تاریخی در این خصوص ارائه نمی کند. اسناد ناموثقی در دسترس هستند که ادعا می کنند در زمان امپراطور چین به نام Yingzong، در سال (960-1279) "song dynasty"، شعری سروده شد که در آن لغتی وجود داشت که معنی آن نوعی ماده غذایی شبیه شیرینی بود که در سرزمینهای غرب وجود داشت که هیچ ارتباطی با بستنی نداشت. همچنین ادعا شده که در سلسله یوان، کوبلای خان از بستنی لذت می برده و آن را به عنوان راز حفظ کرده است تا اینکه مارکوپولو از چین دیدن کرده و فن بستنی سازی را به ایتالیا برده است. در قرن شانزدهم، امپراطوران مغول از سوارکاران به صورت امدادی برای آوردن یخ از هندوکش به دهلی استفاده می کردند و در آنجا به عنوان شربت میوه مورد استفاده قرار می گرفته است.
هنگامی که دوشس ایتالیایی کاترین دومدیسی در سال 1533 یا دوک اورلئان ازدواج کرد، گفته شده است که با خود آشپزهای ایتالیایی آورد که دستور غذاهایی برای یخهای طعم دار یا شربتها داشته اند و آن را به فرانسویان معرفی کرده است.
صد سال بعد چارلز اول انگلستان، تحت تاثیر برف منجمد قرار گرفت که برای بستنی ساز شخصی خود در عوض مخفی نگهداشتن فرمول، یک مستمری مادام العمر مقرر کرد تا بستنی یک امتیاز مخصوص سلطنتی باشد.
شواهدی تاریخی در پشتیبانی از این افسانه ها که ابتدا در اوایل قرن نوزدهم به وجود آمدند وجود ندارد.
 اولین دستور غذای یخهای طعم دار در فرانسه در سال 1674، در اثر نیکولاس لئمری تحت عنوان Recueil de curiositez rares et nouvelles de plus admirables effets de la nature به چشم می خورد.
دستور ساخت شربت در چاپ نسخه سال 1694 کتاب Lo Scalco alla Moderna (مباشر مدرن) آنتونیو لاتینی مشاهده می شود. دستور ساخت یخهای طعم دار در دستور العمل نوین فرانچسکو ماسیالو با عنوان pour les Confitures, les Liqueurs اولین بار در نسخه 1692 دیده می شود.
دستور غذای ماسیالو به یک بافت ناهموار و ریگ مانند منتهی می شود. لاتینی ادعا دارد که نتایج این دستور غذا بایستی دارای سازگاری خوب شکر و برف باشد.
در سال 1843 نانسی جانسون از فیلادلفیا، اولین فریزر بستنی دستی کوچک را ثبت کرد. بستنی در کل جهان در نیمه دوم قرن بیستم پس از متداول شدن یخچالهای ارزان قیمت محبوبیت پیدا کرد. قبل از توسعه یخچالها، بستنی یکی از خوراکی های تجملی بود که برای مناسبتهای خاص نگهداری می شد.
درست کردن آن بسیار پر مشقت بود، یخ از دریاچه ها و برکه ها در طول زمستان بریده شده و در سوراخهایی در زمین یا در یخدانهای قاب چوبی یا آجری نگهداری شده و توسط کاه عایق بندی می شد.
توسعه صنعتی یخچال توسط مهندس آلمانی کارل وان لیند در طول دهه 1870 نیاز به برش و نگهداری یخ طبیعی را مرتفع کرده و هنگامی که در فریزرهای کارکرد پیوسته در سال 1926 توسعه یافتند، امکان تولید انبوه تجاری بستنی به وجود آمد و صنعت بستنی سازی مدرن متولد شد.