1.صریح و صادق بودن را یاد بگیرید:
در گفته های خود صمیمی و صریح باشید و از هرنوع ابهام و ایهام گویی بپرهیزید تا طرف مقابل را به اشتباه نیندازید.
2.احساسات خود را بیان کنید :
با احساس خود رو راست باشید و سعی کنید که مشکلات زندگی و احساسات خود را با همسر یا شریک یا دوستان خود در میان بگذارید.حتی اگر باعث ناراحتی آنها شود.این بهتراز آنست که مشکلات مانند گره های کور و بدون درمان رها شود.
3.زمینه مشترک و نکات مشابه را بیابید:
سعی کنید نکات مشابه و مشترک،نیازها،نگرانیها را با پرس و جو بیابید زیرا شالوده همدلی و تفاهم را پی ریزی می کنید.
4.همدلی و همدردی کنید:
سعی کنید با طرف مقابل احساسات مشترک داشته باشید در غم و شادی با او شریک شوید و با سامانه حسی فرد ارتباط برقرار کنید.
5.شنونده خوبی باشید:
گوش کردن را یاد بگیرید تا دیگران در نهایت آرامش خیال به طور واقع آنچه در قلب دارند و احساسات خود را با شما در میان بگذارند و برایتان احترام قائل شوند و بعد آماده شنیدن نظرهای شما شوند.
6.سامانه روحی افراد را بشناسید و آنها را تقلید کنید:
برای این کار لازم است به دقت به افراد چشم بدوزید و به سخنان آنها گوش دهید و ببینید که غالبا چه نوع کلماتی به کار میبرند پس با همان کلمات و لحن و حالات و حرکات چشم و... به گونه ای که با نحوه فکر و عملکرد ذهنیشان مطابق باشد،با آنها سخن بگویید.
7.شخصیت افراد را در نظر بگیرید:
حتماً به شخصیت درون یا برونگرای افراد توجه کنید. برای صمیمیت با برونگرایان یا درونگرایان ببینید که چه آرمانها و ارزشهایی برای آنها اهمیت دارد و در چارچوبهای ذهنیشان با آنها رفتار کنید.
8.عزت نفس خود را تقویت کنید:
به کاستیهای خود پی ببرید جهت گیریهایتان را در قبال رویدادهای مردم و شرایط گوناگون بشناسید و به فکر اصلاح آنها باشید.
9.طرف مقابل خود را محترم بشمارید:
همواره رفتاری احترام آمیز داشته باشید و احساس طرف مقابلتان را محترم بشمارید و از تحقیر کردن یکدیگر بویژه در برابر دیگران بپرهیزید زیرا در مناسبات و روابط اثر تخریبی دارد.
10.سکوت کنید:
سکوت پیامی اعجازگر در امر ارتباطات است و یکی از جنبه های مهم ارتباط است.سکوت در مناسبات انسان عشق ورضایت و خشنودی و تفاهم و احساسات را منتقل می کند.
11.در موعظه افراط نکنید:
هیچ وقت منظورتان را به صورت خشک و نصیحت و سخنرانی تو خالی بیان نکنید.زیرا موعظه جنبه مخرب در روابط شما ایجاد میکند حد اعتدال را نگاه دارید و برای سخنان خود ارزش قائل شوید و جایی که از شما نظر می خواهند نظر بدهید.
12.موقعیت و وقت شناس باشید:
یاد بگیرید که چه وقت شوخ و چه وقت جدی باشید طرف مقابلتان را دست نیندازید و از گفتن جملات و کلماتی که بار اخلاقی و فرهنگی مناسبی ندارند خودداری کنید.
13.به شیوه ای مناسب مخالفت کنید:
یادبگیرید که مخالفت خود را بدون جر و بحثهای مخرب نشان دهید.بلند کردن صدا-داد و فریاد-خشم و غضب -اهانت و ... ضعف روحیه شما را نشان می دهد و نشانه آنست که شما بر نفس خود تسلط ندارید.
14. سعی کنید که سخن و عملتان یکی باشد:
اگر به کسی قول می دهید سعی کنید که حتما آنرا انجام دهید اگر نمیتوانید رو راست و صادقانه بگویید نمی توانم .اگر برای سخنان خود ارزش قائل شوید هیچ وقت سخنی نمی گوئید که نتوانید آنرا انجام دهید.
